In de meeste gevallen krijgt het team dat de bal als laatste raakte voor het spel werd stilgelegd de bal weer in bezit. Dat doet de scheidsrechter door één van de spelers van dat team bij zich te vragen op de plaats waar het team de bal het laatste raakte. Alle andere spelers (ook de medespelers) moeten 4 meter afstand houden. De scheidsrechter laat de bal op de grond vallen en de betrokken speler kan verder spelen, zodra deze de grond raakt. Mocht de speler de bal al spelen/raken voordat deze de grond geraakt heeft, dan wordt de scheidsrechtersbal overgedaan.

Er is één uitzondering op bovenstaande procedure. Als de bal in het strafschopgebied was op het moment van onderbreking van het spel of de laatste keer spelen van de bal was in het strafschopgebied, dan laat de scheidsrechter altijd de bal voor de keeper van de verdedigende partij vallen. Dat kan soms zuur zijn. Neem bijvoorbeeld de volgende situatie. Uit een hoekschop ontstaat een kopduel, gewonnen door de aanvaller. Die kopt tegen de lat, maar raakt ook in botsing met een verdediger, waardoor die een hoofdwond oploopt. Terwijl de bal terugspringt van de lat, onderbreekt de scheidsrechter het spel. De bal komt voor de voeten van een andere aanvaller die een vrije schietkans heeft. Maar ja, het spel ligt stil; de kans kan niet benut worden. Bij de spelhervatting (= scheidsrechtersbal) geeft de scheidsrechter de bal aan de keeper van de verdedigende partij; weg kans. Zuur, maar zo is het geregeld.