Deze keer: de familie van den Eertwegh

Het voetbalvirus  wordt vaak doorgegeven van ouder op kind. Zo ontstaan er soms echte Rhode-families die als een Rhode-draad jarenlang door de club lopen. Enkele bekende familienamen door de generaties heen zijn bijvoorbeeld van Acht, van Esch, van Erp, Gevers, Vervoort, enz..

Het gebeurt niet vaak dat drie generaties tegelijk bezig zijn binnen de club. Bij de familie van den Eertwegh is dat nu wel het geval. Opa Bert, zoon Jeroen en zijn drie voetballende zoons Jurre, Lenn en Sil zijn allemaal actief binnen onze jeugdopleiding. Ze worden daarbij langs de lijn vaak aangemoedigd door hun ma, andere opa en de beide oma’s. Rhode Inside sprak even met deze voetballiefhebbers.

In welke rollen zijn jullie tot nu toe allemaal betrokken geweest bij de club ?
Jeroen: Speler, jeugdtrainer en jeugdleider/coach.
Bert: Jeugdtrainer, leider/assistent van hoofdtrainer Vladimir Ciric bij het eerste elftal, scout

Wat is jullie historie bij de club ?
Jeroen: Ik ben als speler op 7-jarige leeftijd begonnen en heb dat tot mijn 30e volgehouden. Vanaf mijn 18e tot mijn 25e als speler van het eerste en daarna, mede vanwege mijn blessuregevoeligheid in het 2e en het 3e. Ik ben weer actief lid geworden toen mijn oudste zoon (Jurre) ging voetballen. Eerst alleen als leider en daarna bij Lenn en Sil ook als trainer. Op dit moment ben ik trainer en coach bij de JO8-2 en trainer bij de JO13-1

Bert: Ik heb vroeger van mijn 15e tot mijn 35e in het eerste van Nijnsel gevoetbald. Toen mijn zonen, Jeroen en Harold, bij Rhode begonnen, ben ik daar jeugdtrainer geworden. Nu train ik al weer 5 jaar de kleinkinderen. Nog één jaar als jeugdtrainer van onze 4e kleinzoon Finn en dan is het als trainer op mijn 70^e mooi geweest. Ik blijf nog wel graag als scout van de JO7-8 en 9 actief.

Wat maakt jullie zo betrokken bij de club ?
Jeroen: Het gevoel dat ik krijg als ik op zaterdagochtend en op de trainingsavonden bij Rhode het sportpark oploop is geweldig. Al die mensen, jonge voetballertjes, ouders en al die Rhode-vrijwilligers. Die gemoedelijke sfeer, die er vroeger in mijn periode als speler bij Rhode ook al was, is er nog steeds. En het is ook prachtig om nu weer alle ‘oude bekenden’ te zien als vader en trainer

Bert: Het contact met de spelertjes. De spelers van vroeger roepen nog altijd als ik ze tegen kom en hun zoontjes train ik dan nu weer. Het is ook mooi om die spelers van vroeger nu in de rol te zien die ik vroeger had.

Wat vinden Jurre, Lenn en Sil leuk aan voetballen bij Rhode ?
Jurre: Het is altijd heel gezellig bij Rhode. We hebben een heel goed team (JO13-1) en iedereen kan het goed met elkaar vinden.

Lenn: Voetbal is gewoon leuk! Het leukste is dat ik met mijn team (JO11-1) kan juichen als we een doelpunt hebben gemaakt.

Sil: Veel plezier maken met mijn team (JO8-2) en proberen te winnen, ook vind ik keepen heel leuk.

Wat voor dromen hebben Jurre, Lenn en Sil voor later ?
Jurre: Ik hoop in het eerste van Rhode te komen, net als papa.

Lenn: Ik zou heel graag bij Bayern Munchen willen voetballen.

Sil: Ik wil later bij PSV voetballen. Iedere week in een groot stadion !

Wat vind je het mooiste moment dat je tot nu toe meegemaakt hebt bij de club ?
Jeroen: Dat waren toch de jaren in de A1 van Rhode. We hebben in die jaren eigenlijk alles gewonnen wat er te winnen viel. Twee keer kampioen, Brabants kampioen en de Brabantse Beker gewonnen. We hadden gewoon een erg goed team. Maar ik moet zeggen dat ik nu als trainer van de JO13-1 ook een bepaalde chemie voel ontstaan. Je ervaart het als vader en als trainer op een andere, maar zeker zo leuke manier.

Bert: Ik ben net zo blij als de spelers als we wonnen. Misschien nog wel blijer… Vroeger ben ik met de D1 enkele jaren achter elkaar kampioen geworden in een competitie met veel grote clubs. Dat maakt je erg trots en dat zijn dan ook wel de mooiste momenten bij Rhode. Maar ook het feit dat ik nu bij Rhode 4 kleinkinderen heb voetballen is erg speciaal.

Nog een leuke anekdote die geschikt is voor publicatie ?
Jeroen: Mmmm, geschikt voor publicatie……..dan laat ik de uitstapjes met de selectie van destijds maar even buiten beschouwing….waar ik nog vaak aan moet denken is het commentaar van Gerard Timmers. Met de bekende kleffe sigaar in zijn mond zei hij tegen ons pa. “Die van jullie kan best een potje voetballen, alleen zou die wat meer Heesakkersbloed moeten hebben.” Hij doelde dan op de vechtersmentaliteit van mijn ome Ben Heesakkers, die volgens de overlevering wel 100 jaar in het eerste van Rhode heeft gespeeld ! Ook onze keeper Twan van Kampen kon mij daar wel eens met hele duidelijke bewoordingen op wijzen, maar die woorden komen waarschijnlijk niet langs de hoofdredacteur.

Wil je nog wat kwijt over onze club ?
Jeroen: Wat ik al zei: het is een prachtige club van, voor en door echte Rooienaren. En komen er dan mensen van buiten de gemeentegrenzen, dan worden zij net zo makkelijk meegenomen in de gemoedelijke sfeer die Rhode heerst. Ik hoop hier nog lang, samen met de rest van de familie, onderdeel van uit te maken.

Bert: Ik krijg op zaterdagochtend zo’n fijn gevoel als ik het sportpark oploop. Al die bekenden, al die spelertjes, al die ouders. Ook ik hoop hier nog lang van te kunnen blijven genieten.

Jeroen in actie tijdens een oefenwedstrijd tegen PSV, rechts oud-PSV-er Ovidiu Stinga

Het succesvolle A1-team van destijds met o.a. aanvoerder Jeroen, huidig TC-lid Giel van Esch, Broer Voets en een aantal andere spelers die op dit moment binnen onze jeugdopleiding actief zijn als trainer/coach van hun nazaten.